Als je een Flix-dienst hebt, start je werkdag in Veldhoven. In de speciale kast ligt voor elke dienst een map klaar die mee moet. Uiteraard controleer ik of alle benodigde documenten (vergunning voor de uitvoering van de lijn, routeborden en vooral de Flix-telefoon) in die map zitten en check ik ook of de bus in orde is. Voor vertrek werp ik ook een blik op de route van die dag. Als er ergens lange files staan, is het belangrijk om daar meteen al op te anticiperen, zodat we overal op tijd komen. Zodra ik de beste route gekozen heb, kan de rit beginnen!

De route die ik het vaakst gereden heb is lijn 823 van Eindhoven naar Parijs en terug. Het inchecken van reizigers in Eindhoven is mijn eerste contactmoment met de klanten. Hiervoor gebruik ik de Flix-Driver-app, deze is geïnstalleerd op de Flix-telefoon die bij mijn documenten zit. De app is overzichtelijk: ik log in met mijn eigen account, ik selecteer de juiste datum en lijn en dan kan ik per halte zien hoe laat ik daar moet zijn en welke passagiers er in- en uitstappen. Het inchecken zelf verloopt ook efficiënt: klanten hebben een ticket gekocht met een QR-code, deze scan ik met de Flix-telefoon en dan streept de app ze direct af.

Wanneer alle tickets gescand zijn, zie ik in één oogopslag of iedereen er is. Mocht ik nog mensen missen (die heeft de app dan dus niet afgestreept), dan kijk ik even of er nog mensen op de halte staan die mee moeten, maar verder geldt bij Flix: tijd = tijd. We halen ook nog mensen op bij andere haltes, daar moeten we immers ook op tijd zijn. De rit naar Parijs is lang, maar altijd boeiend. Elke rit is anders! Ik kom mensen tegen uit alle hoeken van de wereld: backpackers op doorreis, studenten die een weekendje weggaan, gezinnen op vakantie en mensen die regelmatig dezelfde route nemen. De sfeer in de bus verschilt daardoor ook per rit: soms is het rustig met mensen die slapen of werken, andere keren hangt er een gezellige sfeer. Het maakt verschil of je ’s morgens of ’s middags rijdt en ook of je op een doordeweekse of een weekenddag rijdt.

De eerste stop is de Rooseveltplaats in Antwerpen. Omdat hier veel lijnen stoppen en er maar één perron beschikbaar is, is er een bufferplaats ingericht waar wij kunnen wachten als we te vroeg binnenkomen. Tien minuten voor de vertrektijd rijd ik het busstation op en kunnen de mensen in- en uitstappen. Wat veel mensen niet weten, is dat passagiers zelf hun bagage in de bus moeten in- en uitladen en wij dit niet voor hen mogen doen. Dit heeft te maken met de veiligheid, zowel voor hen als voor ons als chauffeurs. In Antwerpen levert dat soms wat hectiek op: ik moet coördineren dat uitstappers de juiste koffers meenemen, instappers hun koffers in het ruim krijgen én dat instappers worden ingecheckt. De eerste keer dat je dat doet is het een uitdaging, maar je wordt er vanzelf handig in. Als je het systematisch aanpakt, snappen de mensen wat de bedoeling is, dát is het belangrijkst op zo’n halte.

De tweede stop is het noordstation in Brussel. Omdat het daar nog veel drukker is dan in Antwerpen, is er personeel van Flix aanwezig. Zij regelen dat de mensen worden ingecheckt en ik coördineer de bagage. Door die verdeling is het veel relaxter werken dan in Antwerpen en kunnen we vlot verder richting Parijs. De rit van Brussel naar Parijs duurt circa vier uur. Omdat ik al in Eindhoven begonnen ben en de stops op haltes maar kort zijn, moet ik onderweg pauzeren. De meest gebruikte rustplaats op deze route is die van Saint-Ghislain, vlak voor de Franse grens. Hier zijn speciale busparkeerplaatsen aan beide zijden van de snelweg, voldoende sanitaire voorzieningen en meerdere gelegenheden voor de mensen om iets te eten en/of drinken. Na strak 45 minuten heb ik iedereen weer aan boord en rijden we door richting Parijs.

Rond Parijs is het altijd druk. We hebben veel collega’s die er liever helemaal niet komen, maar ik vind het leuk rijden. Als je geduldig blijft, is het goed te doen en kom je er vanzelf. Af en toe moet je je plek op de weg een beetje afdwingen om er soepel doorheen te komen, maar veiligheid blijft altijd voorop staan. Het station van Bercy is krap, maar het is er goed geregeld. Ons kenteken is aangemeld, we hoeven alleen een speciale code voor lijn 823 in te typen en de slagboom opent direct. Ik parkeer de bus aan de linkerkant zodat de mensen in alle rust kunnen uitstappen. Als ik ’s avonds rijd, poets ik daarna de bus. Als ik ’s ochtends rijd, neemt een collega de bus over en poetsen we samen de bus, alvorens die collega de bus naar de rechterkant verplaatst (daar krijgen we een perron toegewezen, de instappers weten dat ook, zo vinden ze de juiste bus gemakkelijk) en direct weer naar Nederland rijdt. Ik mag richting het hotel en rijd morgen de route in omgekeerde volgorde weer naar huis.

Wat ik vooral waardeer aan deze diensten, is de afwisseling. Geen dag is hetzelfde. Bovendien geeft het een goed gevoel als reizigers je bedanken voor een fijne en veilige rit. Voor collega’s die twijfelen om Flix-diensten te gaan rijden: ik kan het zeker aanraden. Je moet flexibel zijn en houden van een dynamische werkomgeving, maar het geeft veel voldoening. Zie ik jou binnenkort ook achter het stuur van een Flixbus?